Evi had geen alcoholprobleem. Allerminst, ze heeft helemaal geen probleem met alcohol. Het experiment startte juist daarom. Om de gewoonte te doorbreken. En omdat ze genoeg had van de ongemakken die het drinken van alcohol opleveren; angst, schaamte, stress en hoofdpijn. Ze beschrijft haar alcoholloosheid als een dagboek. Dag voor dag, open en eerlijk. Een jaar werden vijfhonderd dagen. Daar stopt het boek, maar niet haar verhaal.
Sinds 1 januari 2020 drinkt de presentatrice, schrijfster en Bekende Vlaming geen druppel meer. Haar ervaringen, de voor- en nadelen en de veerkracht die ze nodig had om te stoppen met alcohol, deelt ze in haar theatervoorstelling. Confronterend voor velen, ontdekt Evi: “Ik was me er niet van bewust dat zoveel mensen hier mee struggelen. Na afloop van mijn voorstelling komen veel mensen hun verhaal vertellen. Dat is bijzonder. We denken dat we alleen staan in onze verhalen, maar dat is dus helemaal niet zo. Misschien komt het omdat ik zo openhartig ben in mijn columns en boeken en nu ook weer in het theater. Door die openhartigheid herkennen veel mensen zichzelf erin, blijkbaar is mijn verhaal niet uniek. De schaamte rond alcohol is algemener dan ik dacht.”
Totaal legaal en sociaal
Toegeven dat alcohol van grote invloed kan zijn op je ongemakken, je angst, je vermoeidheid, je stress, blijkt veel moeilijker dan gedacht. Van alle geregistreerde harddrugs is alcohol als enige (bijna) totaal legaal en sociaal geaccepteerd. In Nederland en Vlaanderen is ‘drinken’ een aanvaarde activiteit op zichzelf. Een vrijdagavond doorzakken is cool. Op zaterdag met een kater langs de lijn staan, is dat niet. Toch kijkt de doorsnee gezelligheidsdrinker daar echt niet van op.
Het verhaal van Evi gaat niet over de excessen, niet over probleemdrinkers en verslaafden. Het is veel subtieler. Veel doordeweekser. Het gaat over waar de grens ligt tussen gezelligheid en gewoonte. Tussen stoppen en doorgaan. Onthouding en afhankelijkheid. Weet jij het? Waar liggen ze voor jou? Ken jij de uitschieters en jouw eigen alcoholpatroon?
Eigenlijk maakt niet drinken het leven makkelijker. Je bent zekerder van de keuzes die je maakt. Je verdooft niets, je gaat overal doorheen. Daardoor verwerk je de dingen ook sneller. Maar hé, die verdoving werkt ook hè, dat mag iedereen voor zich weten, maar het is een quick fix en neemt problemen niet weg. Dus dan kun je er ook voor kiezen om gewoon, bam, er doorheen te gaan.”
“Sinds ik niet meer drink, heb ik nog nooit gedacht: Jammer dat ik gisteravond geen alcohol heb gedronken!”
Ken jij jouw alcoholpatroon?
In de voorstelling ‘Sinds ik niet meer drink’ schetst Evi heel terloops haar oude drinkpatroon. Iets dat elke volwassen gezelligheidsdrinker onder ons zal herkennen: “Doordeweeks drink ik nooit. Ja, dinsdagavond alleen een glaasje na het sporten dan. Woensdag niet.
Door die openhartigheid herkennen veel mensen zichzelf erin, blijkbaar is mijn verhaal niet uniek. De schaamte rond alcohol is algemener dan ik dacht.”
Totaal legaal en sociaal
Toegeven dat alcohol van grote invloed kan zijn op je ongemakken, je angst, je vermoeidheid, je stress, blijkt veel moeilijker dan gedacht. Van alle geregistreerde harddrugs is alcohol als enige (bijna) totaal legaal en sociaal geaccepteerd. In Nederland en Vlaanderen is ‘drinken’ een aanvaarde activiteit op zichzelf. Een vrijdagavond doorzakken is cool. Op zaterdag met een kater langs de lijn staan, is dat niet. Toch kijkt de doorsnee gezelligheidsdrinker daar echt niet van op.
Het verhaal van Evi gaat niet over de excessen, niet over probleemdrinkers en verslaafden. Het is veel subtieler. Veel doordeweekser. Het gaat over waar de grens ligt tussen gezelligheid en gewoonte. Tussen stoppen en doorgaan. Onthouding en afhankelijkheid. Weet jij het? Waar liggen ze voor jou? Ken jij de uitschieters en jouw eigen alcoholpatroon?
Collectief alcoholprobleem?
De sociale kant van ons drinkgedrag (of drinkgelag) en het gebruik van alcohol is van ongekende invloed op de acceptatie ervan. Het neemt de angst voor het fysieke ongemak, de schaamte van de kater of de blik op overmaat grotendeels weg. We praten het goed, we lachen erom. Avondje gezamenlijke vergiftiging? Gezellig!
Individueel ervaar je dit daarom heel anders en kost dit meer moeite. ‘Wat heb ik gezegd, met wie heb ik geflirt en hoe ben ik überhaupt thuisgekomen?’ Deze vragen, de angst en de hoofdpijn zijn precies waar Evi vanaf wilde. Niet van de roes zelf, maar van de gevolgen ervan. De psychische, fysieke en mogelijk schadelijke effecten.
Evi: ”Alcohol is een harddrug en daarom is het vreemd dat het ‘erbij hoort’. Welk middel je ook neemt. Elke huisarts zou je adviseren te stoppen met alcohol als je jezelf slecht voelt. Desnoods onder de noemer ‘baat het niet, dan schaadt het niet’. Maar zelfs dat lijkt niet op te gaan. Je hoort nooit iemand zeggen: “Ik stop met alcohol, baat het niet…” Bij diëten, therapieën en medicijnen doen we dat wel, maar uitgerekend bij stoppen met alcohol niet. Bizar.”
Evi vindt overigens niet dat iedereen maar móet stoppen met alcohol: “Dat is een persoonlijke keuze. Daarbij ben ik ook geen hulpverlener of coach. Dat wil ik ook niet zijn. Ik hoop wél dat ik de persoon ben die jou kan inspireren om het goede te doen voor jezelf. Om keuzes te maken voor jezelf. Het is daarom leuk om te merken dat mensen die anders waarschijnlijk wel een glas alcohol zouden nemen, nu eens kiezen voor het alternatief. Dat is mooi.”
Ontspanning, slaap en gemak
“Wanneer je stopt met alcohol moet je op een nieuwe manier ontspanning zien te creëren. Ik moet toegeven dat dit best moeilijk was. Voorheen stond ik de hele dag aan en dan ontspande ik ’s avonds met twee wijntjes. Nu leef ik niet langer naar de avond toe. Ik beleef de dag intenser en ontspan intensiever. Je moet die ontspanning wel leren integreren in je dag, anders blijf je maar gaan. De indrukken en prikkels van de dag verwerk ik nu tussendoor. ’s Avonds ben ik sneller moe, dat ook.
Ik denk dat iedereen dat heeft die niet (meer) drinkt. Slaap is fantastisch.
Eigenlijk maakt niet drinken het leven makkelijker. Je bent zekerder van de keuzes die je maakt. Je verdooft niets, je gaat overal doorheen. Daardoor verwerk je de dingen ook sneller. Maar hé, die verdoving werkt ook hè, dat mag iedereen voor zich weten, maar het is een quick fix en neemt problemen niet weg. Dus dan kun je er ook voor kiezen om gewoon, bam, er doorheen te gaan.”
Deuren sluiten om vooruit te gaan
Evi Hanssen is afgestudeerd jazz-zangeres. Als presentatrice kwam ze in ieders schijnwerper terecht. In Vlaanderen bij TMF en VTM met programma’s als Expeditie Robinson, De Dagshow en Mijn Pop-uprestaurant. In Nederland kennen we haar van o.a. 3 Op Reis, DWDD en als sidekick van Ruud de Wild op Radio2. Ook schrijft ze columns, maakt ze podcasts en is ze inmiddels aan haar vierde boek bezig. Reizen en op het podium staan, is een deel van haar natuur. Evi: “Theater wordt de komende tijd mijn wereld. Met de mix van informerend theater en entertainment heb ik iets te pakken waar ik heel blij mee ben en waar ik mijn talenten in kwijt kan. Daar heb ik mezelf wel een beetje opnieuw voor moeten uitvinden.
Op televisie deed ik heel gave dingen, maar het was lastig om buiten het format te treden waarin ik goed paste. Toen besefte ik dat alleen ik zelf de richting kon bepalen. Bewust deuren sluiten om vooruit te gaan. Spannend, maar ‘fuck it’. Nu werk ik voor mezelf. Het is een zot gevoel, maar ik heb gemerkt dat als ik doe waar ik plezier uithaal het eigenlijk al geslaagd is.”
Nooit meer een klotedag
“Sinds ik niet meer drink, heb ik nooit meer een klotedag. Ik heb mezelf dingen aangeleerd die iedereen kan doen. Alcohol of niet, verdriet of niet: gun jezelf fun, beweeg en bedank de dag.
Gun het jezelf om vrolijk te mogen zijn. Toen de laatste maanden van mijn moeder begonnen waren, heb ik tijdens een van mijn vele wandelingen hardop gezegd: Ik gun het mezelf om het niet de hele dag erg te vinden, zelfs nu het slecht gaat mag ik zorgeloos en vrolijk zijn. Die mindset helpt. Bovendien vond mijn moeder het ook een goed idee.
Veerkracht na verlies
Plezier vindt Evi Hanssen ook in schrijven. Haar nieuwe boek heet ‘Traag naar de Hemel’. Een boek over de dood. Een zeer persoonlijk verslag van de gedachtes en ervaringen rondom het ziekbed en overlijden van haar moeder. De diagnose van borstkanker met uitzaaiingen beschrijft Evi op dag 482 in ‘Sinds ik niet meer drink’. Bijna twee jaar later, in maart ’23, volgt euthanasie. “Wat mij verbaast is dat de dood van mijn moeder mij nu minder van slag brengt dan bepaalde liefdesbreuken in mijn leven. Natuurlijk kun je niet onderhandelen met de dood, je kunt niet anders dan het aanvaarden. Ik heb nog veel verdriet, maar niet meer zo hartverscheurend. Ik sta er anders in. En ik denk niet dat ik deze veerkracht had gehad als ik dagelijks verdoofd zou zijn geweest. Daarnaast ben ik ook met mindfulness, meditatie en andere zelfontwikkeling aan de gang gegaan. Ook dat werpt z’n vruchten af.
Evi vindt overigens niet dat iedereen maar móet stoppen met alcohol: “Dat is een persoonlijke keuze. Daarbij ben ik ook geen hulpverlener of coach. Dat wil ik ook niet zijn. Ik hoop wél dat ik de persoon ben die jou kan inspireren om het goede te doen voor jezelf. Om keuzes te maken voor jezelf. Het is daarom leuk om te merken dat mensen die anders waarschijnlijk wel een glas alcohol zouden nemen, nu eens kiezen voor het alternatief. Dat is mooi.”
Ontspanning, slaap en gemak
“Wanneer je stopt met alcohol moet je op een nieuwe manier ontspanning zien te creëren. Ik moet toegeven dat dit best moeilijk was. Voorheen stond ik de hele dag aan en dan ontspande ik ’s avonds met twee wijntjes. Nu leef ik niet langer naar de avond toe. Ik beleef de dag intenser en ontspan intensiever. Je moet die ontspanning wel leren integreren in je dag, anders blijf je maar gaan. De indrukken en prikkels van de dag verwerk ik nu tussendoor. ’s Avonds ben ik sneller moe, dat ook. Ik denk dat iedereen dat heeft die niet (meer) drinkt. Slaap is fantastisch.
Eigenlijk maakt niet drinken het leven makkelijker. Je bent zekerder van de keuzes die je maakt. Je verdooft niets, je gaat overal doorheen. Daardoor verwerk je de dingen ook sneller. Maar hé, die verdoving werkt ook hè, dat mag iedereen voor zich weten, maar het is een quick fix en neemt problemen niet weg. Dus dan kun je er ook voor kiezen om gewoon, bam, er doorheen te gaan.”
Nu ze niet meer drinkt
“Sinds ik niet meer drink ben ik een gelukkiger en leuker mens geworden. Ik heb me nooit meer schuldig gevoeld over wat ik heb gedaan, slecht gevoeld over wat ik heb gezegd of juist niet heb gezegd. Als ik dat nu doe dan bied ik mijn excuses aan en klaar. Alle artificieel opgewekte angsten zijn voor 80% verdwenen, waardoor er ook veel meer ruimte is om tevredener te kunnen zijn.”
Evi drinkt nog altijd niet. En waarom ook wel. “Sinds ik niet meer drink heb ik nog nooit gedacht: Jammer dat ik gisteravond geen alcohol heb gedronken!”
Evi’s boek ‘Traag naar de Hemel’ verschijnt in oktober ’23. Daarna gaat ze met haar interactieve theatervoorstelling ‘Sinds ik niet meer drink’ weer op tournee langs theaters in Nederland en Vlaanderen. De speellijst, de boeken en nog veel meer over Evi Hanssen vind je op: evihanssen.be.
