Ken je het gevoel dat je iets heel graag wilt? Maar dat als het dan op je pad komt je het ineens Spaans benauwd krijgt? Dat had ik met deze column. Ik had zelf verteld dat het me superleuk leek om te doen. En toen ik hoorde dat ik een stukje mocht schrijven voor Vitalogie magazine stond ik te springen thuis.
Maar ik schoof het voor me uit omdat ik niet wist waar ik moest beginnen. Ik wil het graag goed doen. Net zoals school en hockey.
Dit is mijn eerste jaar op de middelbare school. Voor mij is er heel veel veranderd. Dat voelt vaak als een uitdaging. Uitdagingen zijn oké. Soms krijg je er een van je vrienden of krijg je op school bijvoorbeeld een toets of een examen. Veel mensen vinden dat vervelend slecht zelfs. Maar een toets is niet per se slecht. Het laat mij namelijk zien wat ik al weet én waar ik de volgende uitdaging kan vinden. Zoals mijn eerste boekopdracht op school en deze column over vitaliteit.
Op veel vlakken gaat het goed maar ik merk soms dat ik al die veranderingen behoorlijk lastig vind. De ene dag kan ik daar goed mee omgaan de andere dag wat minder. Dan heb ik support nodig van anderen. Ik vind het dan fijn als iemand naar me luistert en me mijn verhaal laat doen. Soms is het fijn als iemand me advies geeft. Al luister ik misschien niet altijd even goed…
In mezelf verandert er ook veel. De ene dag heb ik meer vertrouwen in mezelf dan de andere dag. Soms heb ik het gevoel dat ik bergen omver kan duwen soms voelt het alsof ik nog geen blokje kaas kan tillen. Op school merk ik dat ook anderen wel eens last hebben van de vele veranderingen. Niet alleen klasgenoten maar soms ook docenten. Ik merk dan ook verschil in mijn plezier in dat vak. Als een leraar of lerares energiek en vrolijk voor de klas staat vind ik het leuker en scoor ik vaak ook hoger. Als een leraar somber en moe voor de klas staat vind ik het minder leuk en heb ik minder zin in dat vak. Zo heb je impact op het leven van een ander.
Wanneer je je bewust bent van deze wisselwerking kun je het met elkaar bespreken en de energie veranderen. En als je het wat tijd geeft zul je merken dat je gedachten erover ook veranderen. Zoals ook wat er bij mij gebeurde op het moment dat ik paniek voelde voor het schrijven van deze column. Door de paniek kwam ineens het idee om juist hierover te schrijven. En toen ik las: ‘Niets is blijvend alleen verandering’ gaf me dat meteen weer alle vertrouwen 😉
