GRAPPENMAKER VAN BEROEP
“Serieus? Kende gai oe geld verdiene mee dâ gezever?” Het valt niet altijd mee om na een optreden aan pak ‘m beet een tegelzetter of bankdirecteur uit te leggen dat humor bedrijven toch óók echt een vak is. Net als elektricien of kok. Een kwestie van talent combineren met hard werken. Zoals je voor het kaarsrecht stucen van een muur talent nodig hebt of voor het op orde houden van een bedrijfsboekhouding zo heb je voor podiumkunsten óók talent nodig. En dat terwijl ik van nature eigenlijk helemaal geen uitbundig persoon ben. Ik ben in een gezelschap eerder verlegen dan een haantje de voorste. Die grapjas trek ik pas aan op het podium. Voor de buitenwereld is die scheiding soms echter moeilijk te maken. Op een verjaardag is er altijd wel iemand die heel jolig aan me vraagt of ik een mop wil vertellen. Of iemand in de supermarkt die me smeekt om een stukje hooligan te doen.
En het is niet zo dat ik dat vervelend vind want er spreekt ook waardering uit. Ik zou het zelfs raar vinden als niemand het me zou vragen. Maar mensen die me kennen weten dat ik nooit zomaar ergens grappen ga vertellen. Gewoon omdat ik dat niet kan. Ik ben misschien wel de slechtste moppentapper van Brabant. Ik voel me daar héél erg ongemakkelijk bij. Zoals een metselaar op een feestje niet zomaar voor wildvreemden een muurtje gaat metselen zo hang ik op feestjes nooit zomaar de paljas uit. Hoewel dat wél vaak van me verwacht wordt.
Er wordt óók met enige regelmaat van me verwacht dat ik ‘wel even voor nop op een personeelsfeest wat grapjes kom vertellen’. Dat ik na mijn optreden aan mag schuiven bij het koud buffet vindt zo’n bedrijf dan een prima vergoeding. Op een gage voorstel ontving ik serieus ooit het antwoord: “Hoezo gage? Een beetje slap ouwehoeren kan toch iedereen?”. Ik vind dat best raar. Je haalt het toch niet in je hoofd om een hovenier te bellen voor het tuinonderhoud en als hij een offerte stuurt te reageren met ‘Hoezo offerte? Een beetje schoffelen kan toch iedereen?”.
Ik kan jullie verzekeren, met slap ouwehoeren alleen red je het niet. Het is hele dagen schrijven en evenzoveel schrappen. Vele avonden van huis en midden in de nacht na een avond optreden uitgeput thuis komen. Zonder dat je nu eigenlijk weet waarom je zo moe bent. Fysieke arbeid heb je namelijk niet geleverd. Maar de psychische druk van de deadline en de stress voor een optreden matten ook lichamelijk behoorlijk af kan ik uit ervaring zeggen.
Wat dat betreft heb ik een hele normale baan hoor. Echter wel de allermooiste baan ter wereld! Dat dan weer wel…
